به من چه

بسم الله

این متن حاصل رمضان آقای نون نبود

حاصل رمضان خودم هم بود وقتی رزقم شد بخونمش...

https://noon-ghalam.blog.ir/1402/02/01

تجربه ی این سالهام به من میگه یک سری از بلوغ ها و ادراکات تا وقتش نرسه تحقق پیدا نمیکنه...

لذا این که میفرمایند خداست دارد خدائی میکند یک حرف عمیقا ریشه داری هست...

من فقط میخوام بگم:

ای تمام عزیزانی که توی شرایطی هستین که سختی های دشواری براتون رقم زده...

شما تنها نیستین... نه تنها، تنها نیستین بلکه در آغوش امن الهی غرقید...

من چون برای خودم وزنی قائل نبودم و چون خودم رو از نگاه خدا نگاه نمیکردم... فکر میکردم هر اتفاقی ممکنه بیفته...

اما الان میگم محال هر اتفاقی بیفته... برای من فقط یک اتفاق می افته... و اون یک اتفاق هم در آغوش خدا می افته... حالا اون اتفاق هر چی میخواد باشه...

 چون من در نظام هستی فرزند پدر و مادری هستم که دائم برام دعا میکنن و نگرانم هستن...

همسرِ زنی هستم که خدا امانتش رو به من سپرده... پس امانت دار خدا هم هستم...

پدر یک پسر هستم...

پدر یک پسر دیگر هم هستم...

و خب دیگه میخوام این شکلی بشم

به من چه که نگران باشم

خدای من حواسش هست به همه چیزم

به نیازهام

اگر در این مسیر قرارم داده

اگر خواسته زنده بمونم

اگر این رسالت بر دوشم هست

خودش خدایی کنه دیگه

به من چه که دغدغه داشته باشم...

میندازم خودمو توی رود

خودش خدایی کنه

وَأَوْحَیْنَا إِلَىٰ أُمِّ مُوسَىٰ أَنْ أَرْضِعِیهِ ۖ فَإِذَا خِفْتِ عَلَیْهِ فَأَلْقِیهِ فِی الْیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحْزَنِی ۖ إِنَّا رَادُّوهُ إِلَیْکِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ الْمُرْسَلِینَ